انتشار مقاله دکتر فدایی در زمینه اقتصاد فناوری و شرکت های دانش بنیان در یک همایش ملی
دکتر فدایی : مقاله موانع توسعه نوآوری باز در شرکت های کوچک و متوسط (مطالعه موردی: شهرک های صنعتی استان اصفهان) در اولین همایش ملی رویکردهای نظری و فناوری های نوین در علوم اداری ارائه شد.
در چکیده این مقاله که توسط دکتر فدایی در این کنفرانش ارائه شد آمده است:
این پژوهش با هدف طراحی الگوی نوآوری باز در صنایع کوچک و متوسط با رویکردی کیفی انجام پذیرفته است. نوع تحقیق ازلحاظ هدف جزء تحقیقات توسعه ای، از جنبه جمع آوری داده ها جزء تحقیقات اکتشافی می باشد که با روش تحلیل داده بنیاد،موانع توسعه نوآوری باز، شناسایی شد. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران ارشد شرکت های کوچک و متوسط مستقر درشهرکهای صنعتی استان اصفهان می باشد. نمونه گیری به روش نظری انجام پذیرفت که با انجام مصاحبه هدفمند با ۱۳ نفراز مدیران، به نقطه اشباع رسید. به منظور بررسی روایی داده های کیفی، از روایی سازه و توصیفی استفاده گردید و جهت بررسی پایایی داده ها، تطابق، فهم پذیری، عمومیت و کنترل پذیری مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه،مولفه ها به صورت باز، انتخابی و محوری کدگذاری شدند و در نهایت ۱۵ مقوله اصلی و ۶۸ مقوله فرعی به عنوان مهم ترین موانع توسعه نوآوری بازشناسایی شد. مهمترین موانع شناسایی شده عبارت بودند از موانع ارتباطی، موانع مرتبط با نوآوران، موان عمرتبط با اعتماد، موانع مالی و سرمایه ای، موانع مدیریتی، موانع ساختاری، موانع زیرساختی، موانع مربوط به منابع انسانی، موانع قانونی، موانع مربوط به دولت و نهاد های دولتی، موانع مرتبط با دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی، موانع فرهنگی، موانع فن آوری،موانع محیط کسب و کار و موانع مربوط به خوشه های صنعتی. در پایان نیز پیشنهاداتی برای غلبه بر این موانع ارائه گردید.
به گزارش وب سایت دکتر فدایی گفتنی است نوآوری باز تلاش خلاقانهای است که باعث پیشرفت اجتماعی، اقتصادی و علمی میشود و با میانجیگری طیف وسیعی از متخصصان شاغل در بخشهای دولتی و خصوصی پیش میرود. نوآوری ، نیازمند سرمایهگذاری کوتاهمدت، به امید بازدهی بلندمدت است. نوآوری غالباً نتیجه تغییراتی است که همزمان در حوزههای مختلف اتفاق میافتد. بدیهی است که انواع نوآوری با توجه به نوع صنعت متفاوت است، اما بیشتر مطالعات عمدتاً به بخش فناوری، به ویژه فناوری اطلاعات که نوآوری ذاتی محصولات و خدمات است، مربوط میشود.
نوآوری هم به عنوان فرآیند و هم نتیجه ایجاد یا اختراع چیزی جدید و ارزشمند در نظر گرفته میشود که تأثیرات گستردهای در اقتصاد و پیشرفت های فناوری ایجاد میکند.
در دهه ۱۹۶۰، نوآوری به طور انحصاری مربوط به تولید در کشورهای توسعه یافته بود، این نوآوری، مبتنی بر فناوری بود که اغلب بر اساس تحقیق و توسعه در شرکتهای توسعه یافته انجام شده و شامل ثبت اختراع بود.
«اختراع»، «ابداع» و «تغییر» ماهیت نوآوری را توصیف میکنند. آنها با هم مجموعه ای از ویژگیها را با توجه به فرآیند و عناصر درگیر مانند اهداف، محرک ها، منابع، ورودیها، فعالیت ها ، نتایج و تولید ارزش تشکیل می دهند. قابل ذکر است که همه این عناصر تغییرات سریعی را تجربه کرده که دامنه و تعاریف کلاسیک نوآوری به عنوان ایده فناورانه را به چالش میکشد.
به طور کلی، پذیرفتهشدهترین تفسیر از ماهیت نوآوری با مفهوم «ابداع» از طریق تولید و اجرای موفقیتآمیز ایدههایی که به محصولات و خدماتی که کم و بیش «ملموس» هستند، یعنی اختراعات فناورانه و غیرفناورانه، سروکار دارد. مفهوم نوآوری تغییر در ذهنیت افراد، کسب وکارها و سیستمهای گسترده را در بر میگیرد. نوآوری رویکردی است که کسب وکارها برای ایجاد تغییرات برای بقا و شکوفایی در شرایط نامطمئن و آشفته استفاده میکنند.
تغییر برای نوآوری ضروری تلقی میشود. نوآوری به معنای معرفی «چیزی جدید» است که تغییر ایجاد میکند، همچنین نوآوری به فرآیندی (روش) اشاره دارد که به وسیله آن تغییر رخ میدهد و با زمان تداوم مییابد. نوآوری شامل تغییرات انقلابی (اینترنت) و تغییرات تدریجی کوچک (آخرین نسخه یک برنامه) است.